பின் எப்படி பார்ப்பதாம்?

உன்னை முதன் முதலில்

அந்த மாம்பழ நிற

பட்டுப்பாவாடையில் பார்த்ததும்

எனக்குத்தோன்றியது

தேவதைகள் வெள்ளை

உடைகளில் தான்

வரவேண்டுமா என்ன ?

கோவிலுக்கெல்லாம்

இப்படி வராதே

பார்

வருபவர்களெல்லாம்

உன்னைப்

பார்த்து கன்னத்தில்

போட்டுக்கொள்கிறார்கள்

முதலில் இப்படி

பார்ப்பதை விடு

என்கிறாய்

கர்ப்பகிரகத்துக்குள்

இருக்கும் என்

தெய்வத்தை

பின் எப்படி

பார்ப்பதாம் ?

இப்பொழுதெல்லாம்

கோவிலுக்கு

தவறாமல் வருகிறேன்

எனக்கு பக்தி

வந்து விட்டதென

என் அம்மா மிகுந்த

ஆனந்தப்படுகிறார்கள்

பாவம் அவர்களுக்கு

தெரியாது

என் பக்தி

கர்பகிரகத்துக்குள்ளிருக்கும்

அம்மனுக்காக அல்ல

அதைச் சுற்றிக்

கொண்டிருக்கும்

அம்மனுக்காக

என!

அப்படிப் பார்க்காதே

எனக்கு வெட்கமாக

இருக்கிறதென

முகத்தினை திருப்பிக்

கொள்கிறாய்

இருப்பினும்

என்னை நோக்கி

சிரிக்கிறது

எனக்கான உன்

உன் வெட்கம் !

அன்று

என் எதிர் வீட்டு

குழந்தையை நீ

கொஞ்சிக்கொண்டிருந்த

போதுதான்

தவழ ஆரம்பித்தது

உன்னை நோக்கி என்

மனது !

நம் பயணத்தில்

திடீரென குறுக்கே

வந்துவிட்ட

அந்த

மிதி வண்டிக்காரனை

என்னால் திட்ட

முடியவில்லை

வாழ்த்தத்தான்

தோன்றுகிறது

நீ என்

பின்னால் அமர்திருக்கும்

வேளைகளில் !

நன்றி,

நட்புடன்

கணபதி...

Comments

அப்பா...

எப்படி எப்படி எல்லாமோ தன் பாசம் உணர்த்துவாள் அம்மா ஒரேயொரு கைஅழுத்தத்தில் எல்லாமே உணர்த்துவார் அப்பா... முன்னால் சொன்னதில்லை பிறர் சொல்லித்தான் கேட்டிருக்கிறேன் என்னைப் பற்றி பெருமையாக அப்பா பேசிக்கொண்டிருந்ததை... அம்மா எத்தனையோ முறை திட்டினாலும் உறைத்ததில்லை உடனே உறைத்திருக்கிறது என்றேனும் அப்பா முகம் வாடும் போது உன் அப்பா எவ்வளவு உற்சாகமாக இருக்கிறார் தெரியுமா என என் நண்பர்கள் என்னிடமே சொல்லும் போதுதான் எனக்குத் தெரிந்தது எத்தனை பேருக்குக் கிடைக்காத தந்தை எனக்கு மட்டும் என... கேட்ட உடனே கொடுப்பதற்கு முடியாததால் தான் அப்பாவை அனுப்பி இருக்கிறாரோ கடவுள்..? சிறுவயதில் என் கைப்பிடித்து நடைபயில சொல்லிக்கொடுத்த அப்பா என் கரம் பிடித்து நடந்த போது என்ன நினைத்திருப்பார்..? லேசாக என் கால் தடுமாறினாலும் பதறும் அப்பா இன்று நான் தடுமாறிய போது பதறாமல் இருக்கிறார் மீளா துயிலில்... அம்மா செல்லமா அப்பா செல்லமா என கேட்டபோதெல்லாம் பெருமையாகச் சொல்லி இருக்கிறேன் அம்மா செல்லமான அப்பா செல்லம் என இன்று அப்பா சென்ற பின்னர் நான் யார் செல்லம்..? எத்தனையோ பேர் நான் இருக்கிறேன் எனச் சொன்னாலும் அப்பாவை போல் யார...

இன்னும் சில முத்தங்கள்...

கண்களில் தொடங்கி கன்னத்தில் வழிந்து இதழ்களில் தேங்கும் உன் வெட்கத் திருவிழாவில் நான் தொலைந்து போய்விட்டேனடி... எப்படியாவது என்னைக் கொஞ்சம் தேடி எடுத்துக் கொஞ்சேன்... இறுக்கி இறுக்கி அணைத்துக் கொள்கிறாய் என்னை உன் நினைவுகளில் நேரில் வந்தால் மட்டும் அதே இறுக்கத்தோடு அணிந்து கொள்கிறாய் உன் வெட்கத்தை... இன்று மட்டுமாவது உன் வெட்கத்தை அவிழ்த்துவிட்டு என் முத்தத்தை அணிந்து கொள்வாயா நீ... முத்தச் சத்தத்திலேயே உறங்கி உன் இதழின் ஈரத்திலேயே விழித்துப் பழகி விட்டேன் இப்படி ஊடல் என்ற பெயரால் எனக்கு உறக்கமும் விழிப்பும் இல்லாமல் செய்து விட்டாயடி... சங்கொலி கேட்டுத் தொடங்கும் போர் போல உன் சிணுங்கல் ஒலியில் தானே தினமும் தொடங்குகிறது நமது முத்தப் போர் உன் வெட்கத்தை வெல்லாமல் என்றும் முடியப்போவதில்லை இந்தக் காதல் போர்... ஒவ்வொரு முறையும் பாடத்தில் தவறு செய்யும் போது ...

உனக்காக மட்டும்....

உன்னிடம் எனக்கு மிகவும் பிடித்ததை நான் சொன்னபோது உன் முகம்போன போக்கையும் கை போன போக்கையும் காண கண்கோடி வேண்டுமடி... நான் பார்க்கும்போது வெளிப்படும் வெட்கங்களையும் மற்றவைகளையும் நீ மறைக்கபடும் பாடு இருக்கிறதே உன் வெட்கங்களைவிட அவை மிக அழகாக இருக்கின்றன... முத்தம் கொடுக்க வெட்கமாக இருக்கிறதென சாக்கு சொல்லித்திரிகிறாயே நான் வேண்டுமானால் கண்ணை மூடிக்கொள்கிறேன் அப்பொழுதாவது கொடுத்துத்தொலையேன்... ஏதோ நீ கேட்டதால் தானே சொன்னேன் அதற்காக இனி என் முன்னே நடக்கவே மாட்டேன் என ஏணடி அடம்பிடிக்கிறாய்..? அப்படி முறைக்காதேடி... நிஜமாகவே ரகசியம் சொல்லத்தான் கூப்பிட்டேன்.. காதுக்குள் நிற்க இடமில்லாமல் தானாகவே வழுக்கி கன்னத்தில் விழுந்துவிட்டன என் இதழ்கள் ஏதோ வழிதெரியாமல் தெரியாத்தனமாக உன் இதழருகில் வந்துவிட்டது போல எப்படி நடிக்கின்றன பார் என் இதழ்கள் ?! உன் இதழ்களால் அவைகளை நன்றாக புரட்டி எடு.. வருவியா வருவியா என... ஒன்றேயொன்று கொடுக்கவே யோசித்தவள் நீதானா என திக்குமுக்காடிப் போனேன் உன் உதடுகளின் வேகம் கண்டு... போடா .. நீ அருகில் வர வர நான் விலகிபோகலாம் என்றால் என் வெட்கங்கள்தான் விலகிப்போய்கொண்டே இருக்க...

என்னை கவர்ந்த கவிதை வரிகள்...

Search This Blog